Yorgunum Biraz

Yorgunum...
Yürürken omuzlarýmýn geriye düþen yanlarýndaki sevgin,
Ne kadarda çok severmiþim meðer.
Bir aþk molasý versekya hani zamana,
Zaman bizi beklese gittiði yerde.
Avutsak kendimizi yalanlara,defalarca düþünüp inansak yanlýþlara...

Kýþlara dayatsak yalnýzlýðýmýzýn suçunu,
Defalarca düþþek yaðmurlarýn peþine,
Toprak koksak,aþk kokunla yýkanan
Hasret sarsa tüm þehri rüzgarlarla dolaþan.

Ama engeldi sevmeler,aþklar bizde
Ne mesafe ne zaman...Sadece çeliþen bi ayrýmdý içinde,
Oysa içi içimdeydi benim,
Yorgun terli omuzlarým geride

Ýþte durgunum biraz,
Nefessiz kaldýðým gecelerde sebepti yarýlarýna,
Gördüðüm rüyamdý gecemi bölen
Düþtüðüm aþk,kalktýðým aþktý o...

Ýþte dargýným biraz
Birazda yorgun, omuzlarýmdan...


Sosyal Medyada Paylaşın: