Sustum

Özledim ve bir ’an’ çýkýþtým içimdeki aþk’a,
Özlemde birleþen yolumuz ayný yolun yolcusuydu,
Ama duraklarý farklý,
Ýnecek var diyen sesler ayný ton...
Sen,gidilmek istenen yolun çýkýþýydýn ve çýkýþtýðýmý unuttum bian...
Sustum...
Sukunet aðýr bir leþ kokusu kadar yayýlýrdý odama içim sustukça,
Taþýdýðým cesetlerim kokardý,yitirilmiþ kaç beden varsa geride kalan,
Yada içimde ölen...
Kalktým ve koþtum aynalara,
Gördüðüm ’sen’din , baktýðým ben...
Al iþte yitirilmiþ bir ceset daha sana!!
Çýkýþýmýn mezar taþý...
Yolum senden geçecekti ha??
Açýk yollarýmý gördümde en çýkmazlara saptým ben,
Yolun sonu sen,sapaðý gam...
Gittim ve köþe bucak geçtim hayallerimden,
En uzun þeridi en anlamlý hayalimizdi.
O yol bittide,çizgiler devam etsin istemedin mi ??
Þimdi en anlamlýsýna bile özle-memeyi öðretiyorum,
Özlerse düþ olur, düþünce düþer benliðimin sol tarafýna,
Ve iç sesim kokuþur cesetler üzerine, Korkarým!
Uykuya düþkündüm,sana sokak düþkünü olduðum kadar,
O yüzden rüyalarýmýn ismi sen oldu,
Sensizlik oldu,
Senli günlerimin fragmaný oldu.
Sessizdiler...
Konuþsalar yýrtardý içimi,
Oysa içim acýrdý, zaten herkes acýrdý,düþünmezsemde acýsýz...
Sesinde hasret kokusu besledim aralýk ayý sonralarýna,
Rüzgarlarla geldiðinde bana,saðýrlaþtým, duymamazlýða vurdum bu görmemezliði...
Ama unuttum tohumunun üzerine ’yanlýþ’lardan seralar kurduðunu...
Küfrüme edep karýþtýrdým hayasýzca,
Sustum...
Dilim ters döndüde unuttum diyemedim.
Sözlerime gözlerini kapattým ve öylece uyudum özlemine,
Vuslat rüyalara uyansamda hergece,
Yeni bir ölünün aðýrlýðý var bu gece...
Sosyal Medyada Paylaşın: