BENİ
Yýllarýn gözlerinde çocuksu mahzun bakýþ
Kalabalýk içinde bir baþýma kor beni
Niye gömüldü sýrlar nereyedir bu kaçýþ
Dört bir yanýmý sarmýþ terketmedi har beni.
Telleri kopuk keman sýrlarla doldu taþtý
Yürekler göz göz oldu sanki savaþtan çýktý
Kýrmýzý kan gülleri sevgilere muhtaçtý
Yadýma esen yelde bülbüllere sor beni.
Sevgiler düþ masalý her þey yalan dünyada
Güven çoktan yol almýþ bilinmeyen semada
Dostun sýcacýk eli yetim kalmýþ rüyada
Yalanlarda kaybolan gerçeklerle kar beni.
Kayýp giden zamanda saatler çoktan durdu
Yitirilen hayatta umutlar dibe vurdu
Yaþanmýþ bir çok aðýt arþ_ý alayý buldu
Daðlarýn yücesinde yalnýzlýða vur beni.
Kaldýrým taþlarýnda hayat yaþarcasýna
Yamaçtaki karlarda koþan ceylancasýna
Yanýk türküler gibi ruhu okþarcasýna
Ozanýn bestesinde güftelere sar beni.
Kaðýttaki damlanýn sancýsý derin olur
Þiire düþen sözler yüreklerde can bulur
Sesinde ah-ý figan sükut_u sesin olur
Naçizane kalemde i mgelerle yor beni.
Yüksel Beyocaktan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Beyocaktan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.