Darbeler vuruluyordu sevdalarýn alýn yazýsýna En sancýlýsýndan Suspus, ihanet dolu hikâyeler kuþattý caddeleri En sarsýcýsýndan Ve sonrasý Aramýzda duvar gibi kabuslar kabuslar hep duvar...
Ýhtilâlin Þeytanî soluðu kurutuyordu yüreklerimizde filizlenen gelin çiçeklerini Artýk eve gelmiyordu her akþam ellerinde sýcak ekmek taþýyan babalar Askerlere küsmüþtü her sabah katýksýz ekmeklerini göz yaþýna banan çocuklar
II-
Sen; Ýnatla kuþlar yapýyordun Sürgün yemiþ harflerden Son gücünle... Benimse; Pencere pervazlarýmda kayýtlara geçmemiþ olarak okundu damgalý ölü kuþlar
Ýhanetlerle sarsýlýrken tabutluklar idam kokusu siniyordu gerekçesiz ölümlerden Sanki hücreler zehir taþýyan sarmaþýklar gibi katline hazýr fidanlarýn Sevgili diyordun bir gün yaðmurla dolduracaðýz sokaklarý Yeniden akacak Ankara ayaklarýmýzdan. Kýz çocuk dudaklarýnda alacaðým kaldý
Ýnciler dizeceðim yolarýna. Kara denizim, kadýným, kýsraðým, kara sevdam Tellerle tüllerle töresiyle öpeceðim ak alnýndan. Gök girsin kýzýl çýksýn yar
Bak zemherîden kalma zehirli sancýlarla eðiliyor çýnarlar vuslatsýz sevdamýza Islak þehrin çaresizliðine sýðýnýrken yanýk kitap kokularýna karýþan hatýralar Haritalardan saklanýyor mezbahadan bozma katlime hazýr zindanlar Karanlýkta kor kor iz býrakýyor sýcak avuçlarýn uzaklaþtýkça ayaza kesmiþ ellerimden Islak yastýðýmýn tanýðýdýr Hz Peygamber, ranzalarýn göz yaþlarý demirden deðil Þefaatçisi olsun gül yüzlü Muhammet bizden uzak düþtüyse bugünler ve yarýnlar
Gökyüzü neden bu kadar ýssýzdýr ustam? Samyeline teslim semalar, sokaða çýkmak yasaktýr diyen seslere boyun mu eðdi Yaðmur bakýþlý serçeler, mahcup posta güvercinleri nerede, martýlar maviye mi küstü Ölüsüne razýyým avucumda son nefesini veren okundu damgalý ürkütülmüþ kuþlarýn
IV-
Kýyametin habercisi mi Kurtlanan resimlerin siyah beyaz yasýný taþýyan bu sessizlik
Eylül hep böyle kýzýl mýydý ? Yaðmur aralýksýz yaðsa, yýkayabilir mi kaldýrýmlardaki yasý Geceler bana aðlýyor senin gözlerinle ben içime yaðýyorum seher vakitlerinde
Ey yaðmur; Sen söyle türkümüzü sevgiliye Yorgundur artýk eski radyonun yüreði Ana, oðlun öldü diye seslenmekten
Þu yüce daðlarý duman kaplamýþ Yine mi gurbetten kara haber var Seher vakti burda kimler aðlamýþ Çimenler üstünde göz yaþlarý var
Senden kalanlarý haraç mezat sattýlar, aþkýma bir kuruþ veren olmadý Ellerime al kýna yaktýlar yar, aðladýðým görünmesin diye al tülü örtüler Ben kefenimle yürürken, geline bak geline deyip, düðün dernek yaptýlar
Yalnýz saçlarýný ver diyorsun ustam Kaç kez doladým boðazýna þiirlerimin tel tel kavruldular Artýk ana sunacak kül rengi birkaç þiirim bir de mazisini yitirmiþ aþkým
Oysa, aðzý süt kokan bir sabahta yeni doðmuþ bebek sesine uyanmalýydýk Bir kirpik mesafesi araladýðýn gözlerinle, uyu sen kadýným Diyemediðin tüm sabahlardan sesleniyorum Yalnýz Araftakiler bilir, Cennet ve cehennem ayný kalpte nasýl taþýnýr Sen benim yolumdan gelme artýk, ben senin yolunda öleyim ustam
Sakýn aðlama diyorsun, tek damlasý ile gözümde denizler taþýran kadýn Aramýzda düþman gibi dursa da zaman ve mekan aynaya bak Oradayým...
Aynada iki kan çanaðý damla damla kara kanla doluyor ustam Sen de biliyorsun ki, hiç bir yol bana uymadý senden baþka
VI-
Baþlamak için geç, dönmek için geçse yol ayrýmýna çabuk varýlýr Giderken boynuma astýðýn üç hilâlin alevi dururken göðsümde Allahýn yaktýðý ateþi söndürebilirsin diyorlar
Ustam Dostum, öncem ve sonram
Allahu Ekber… Gök girsin kýzýl çýksýn artýk yâr...
Þiirime sesindeki þiiri katan Ahmet ORMANCI; teþekkürler
BUKET CÝHAN TEMUR
Sosyal Medyada Paylaşın:
buket cihan temür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.