Sesinde ürperen yaðmurlar diziliyor kirpiklerime içime doðru ince ince aðlýyor gözlerim ne zor þimdi yutkunmak boðazýmda buz tutan damlalarý. Geçmiþin aralanan penceresinden savrulurken efkârýmýn kara tülleri... Sürgünden döndüðüm bu ilk gün neden geçmiþle geleceðin kol gezdiði bu köprüdesin ? Kibrin buzdan kalesini erittin de mi geldin? Onurun demirden daðlarýný yýktýn da mý geldin sevgili ?
Sarmaþýklar kuþatýrken siyah beyaz resimleri gelinciðin göðsümde son nefesini vermesi gibi, Neden dönüp dönüp yeniden sevdim seni ? Beklemek en koyusudur sessizliðin bir çýtýrtýda tuz buz olursun. Ondandýr belki þimdi bir merhaban ile yerle bir ettiðin beni, Ýntihardýr hercâi gözlere bakmak þimdi. Ya halâ havalanýyorsa gözlerinden gökyüzüne serçeler Halâ geçiliyorsa o sonsuz yýldýzlý gecelere, Ya halâ ilk yaz günü gibi ýsýtýyorsa içimi bakýþlarýn
Ne çok ýslattým göðsünü Gecelerin.! Ayrýlýða kamaþan hercâi gözlerini özleyerek... Ah sevdamýn yaralýsý yenik gelincik ah kara duvaklý gelinim benim. Sokul geceye sokul ve aðla! Düþlerini süsleyen yedi yýldýzýn ecesidir Ve hiçbir serçenin yýldýzlara ulaþtýðý görülmemiþtir. Uyma dedim uyma kuþlara... Daha yýldýzlara varmadan vurgun yemiþ serçeler düþer avuçlarýmýza. Yaramý anlatan kýzýllýðýnda can çekiþir ruhum. Teninin rengi ki lugâtýdýr sevdamýn kýzýl ve kara uyma dedim. Uyma kuþlara...
Kanýyor bak gizli gizli kefene hazýrlanan bileklerim ondandýr alnýma kýzgýn mührünü vuran hasrete gülümseyiþim Ömrümün son dönemecidir ey sevgili yarým kalan sevdalar býrakýlýrken dünyanýn O son gününe Bekleyeceðim seni kanlý çarmýhta dünyanýn son günü bekleyen Ýsa kadar Oysa ne zor þimdi ben yalnýz seni sevdim demek çaresizce sevdim, devasýz dermansýzca sevdim Sürgünden döndüðüm bu ilk gün neden geçmiþle geleceðin kol gezdiði bu köprüdesin Kibrin buzdan kalesini erittin de mi geldin Onurun demirden daðlarýný yýktýn da mý geldin sevgili
Bak ayrýlýðýn zehir kokulu nefesinde dokunuyor yeni doðmuþ bir yýldýz kayýveriyor gecenin kara teninden Siliniyor hercâi gözlerde çocuksu bakýþlar yýllanmýþ hüzünlerle uðurluyor rüzgara karþý aðlayan serçeler Yenilmeden baþkaldýrýyor bozkýrýn azgýn rüzgârlarýna incecik boynu ile asi gelincik Üstünde yürüdüðün köprünün altýnda çýlgýnca köpürüyor günün ilk ýþýðýný uyandýran dalgalar Ah sevdamýn yaralýsý yenik gelincik, ah kara duvaklý gelinim benim Sokul geceye sokul ve aðla... Düþlerini süsleyen yedi yýldýzýn ecesidir Ve hiçbir serçenin yýldýzlara ulaþtýðý görülmemiþtir
BUKET CÝHAN TEMÜR
sesindeki þiir ile þiiirime ses olan MÝRALAY kardeþime çok teþekkür ediyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
buket cihan temür Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.