BİLİR MİSİNİZ SİZ BİTMEYEN GECELERİ...

Bilir misiniz siz, bitmeyen geceleri,
Yaþadýnýz mý hiç, sabahý zor olanlarýný?
Hani bir sigara alýrsýn eline, yakarsýn ya,
Dumanlarýn ardýndan bakarsýn ya akreple, yelkovana.

Buðulanýr gözlerin, dalarsýn ya geçmiþine,
Yalnýz baþlayan, yalnýz bitenine.
Aradakiler mi gözlerinden yaþ akýtan!
Yüreðine gömdüðün sevda mýdýr canýný yakan?

Geçmeyen saatlere eþlik eden þarkýlar mý?
Yoksa, radyodaki boðuk, hýçkýrýklý ses mi üzüldüðün?
Neden diyemiyorsun anlatýlan sanki sensin?
Ýhanete uðrayanlardan farkýn ne ki?

Tükenirsin gecenin uzunluðunda usulca,
Sesin çýkmaz, sýkmýþsýndýr diþlerini soðuk demir gibi,
Yüreðinin sesi sanki kulaklarýnda bir feryat olur,
Beklediðin ne ki bir köþede, gelmeyen sabah mý yoksa?

Yoksa ölümün soðuk sessizliði mi ürperdiðin,
Yoksa, sana doðru yaklaþan kaderin ihaneti mi?
Sahi kader dediðin yaþadýðýn mý,
Acýlarýn, umutsuzluklarýn, peþi sýra geldiði?

Bir biri ardýna çektiðin duman mýdýr içini yakan,
Ýçmeyenlerin içi yanmýyor mu ki, acýlanmýyorlar mý?
Senin acýn ne ki, kaldýrabiliyor musun,
Umutsuzluk düþmüyor mu içine, riyalardan.

O þarkýdaki sözler seni anlatmýyor mu ki,
Peki o neden yaþadý ki, feryat, figan, gözyaþý?
Ya senin akýttýðýn göz yaþlarý ne ki, benimkilerin yanýnda,
Çare mi ki, çaresizlik midir bu tufan?

Yaþam devamda,
Umut, yine yaþamda,
Yaþananlarla,
Hep birlik,

Mustafa Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: