Hava karanlýk Ayazýn çatlattýðý dudaklarýmda hafif bir sýzý Dokunuyorum, elimde kan. Uzaktan bir ses yükseliyor. Piyano olmalý diyor yanýmdaki melek Ya da yalnýzlýðýn mahçup sesi Dur adým atma dinleyelim... Yapraklarýn hýþýrtýsýný susturuyorum Rüzgarý,meleði,içimi...
Karanlýklarýn kýzgýn bakýþlarý büyüyor Gözlerimde garip bir korku Gece suskun Yüreðimde bir ýþýk Uzaktan gelen notalara doðru Zaman sessizce yolalýyor
Havada soðuk esen rüzgara inat Sýcak,yumuþak bir rüzgar Ýnce parmaklý zayýf bir kadýn Yaþý geçkin,gözleri deniz yeþili Gözlerime bakýyor,susuyor melek Kadýnýn yüzünde çizgiler... Dilinde vivaldi Dört mevsim müzik diyor dudaklarý Dört mevsim hüzün O yýllar sonra gittiðim uzakta bir kadýn Gözleri yeþil. Beni bekliyor...
Hava karanlýk diyor melek Mevsim kýþ Düþlerini cebine koy Onlar üþümesin. Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.