SOLAN ÇİÇEKLER Mİ?

Yalnýzým.
Çalýnan kapýmda,
Tanýdýðým insanlarýn çoktan silinmiþ yüzü
Vuslat adý zamanýmýn anne
Mevsim yalnýzlýk.
Biliyor musun?
Yine sana verdiði sözü tutamadý kýzýn
Camýn kenarýnda býraktýðýn çiçekler solmuþ
Dün,pencereme düþen damlalara bakarken farkettim
Yaðmur dokunurken tenime
Yan odadan yavaþ yavaþ yükselen sesini bekledim
-Birþey al üstüne
Diyen seni,düþünülmeyi...
Zaman ne çabuk geçiyor anne
Sanki dün,
O yýllar önce çiçeklerin için ettðimiz kavga
Ve aðlayýþým
Kýskanýþým çiçeklerini
Þimdi hava soðuk
Mevsim yalnýzlýk
Sen gittin ya!
Kapýyý çalanda yok artýk
Ara sýra mualla teyze uðruyor
Aðýran bacaklarýný anlatýyor
Sonra gidiyor...

Gittiðinden bu yana yemek kokusu yok evde
Dolaplar boþ,tencereler boþ,hayat boþ
Biliyorum
Þimdi duysan beni çok kýzarsýn
Ama yalnýz olmuyor ki anne
Ben vardým,sen beni beklerdin...
Þimdi alným pencerede býraktýðýn alnýnýn üzerinde
Ama kimse yok
Ben vardým sen beni beklerdin.
Sen yoksun
Ve benim
Merak edecek bir kýzýmda yok anne
Bilsen nasýl karanlýk içine düþtüðüm boþluk
Ve nasýl soðuk
Görsen titremelerimi...
Kýzarsýn,çok kýzarsýn.
Zaman ne çabuk geçiyor anne
Þimdi seslensen yine bana
Bakkala gitmiþtim geldim desen soluk soluða
Kýzarsa yanaklarýn soðuktan...

Yalnýzým anne
Vuslat adý zamanýmýn
Camlar kapalý,kapýlar açýlmýyor
Birde
Karþý evin yerine park olmuþ
Zaman geçmiþ anne
Yaðmur gelmiþ
Çiçekler solmuþ
Küçük kýz büyümüþ
Sonra yalnýz olmuþ.
Bir varmýþ hikaye kahramanlarý
Sonra herkes gitmiþ
Ev,aile,huzur,mutluluk
Bir bir yok olmuþ.







Sosyal Medyada Paylaşın: