Çoktandýr kýrgýným Dallarýmý kýrdýðý için rüzgâra Bilirsin Çiçeklere hayat taþýrdý eskiden Lakin Mevsimler çabuk deðiþir Týpký insanlar gibi Sen buna denge diyorsun Bense Kýþýn soðuðuna tutulmuþ Ilýk bir rüzgâr gibi Tepeden týrnaða üþüyorum
Yanlýþ zamanlarýn doðru insaný Ne zaman aklýmda bir soru olsan Diðer soruya sebepsin Ýki dakika cehennem olsan Dünyada bir ömür ederdin Ki yalnýzlýðýnda merhameti varmýþ En çok seni kustu içimden Bir rüyalýk uykularda Var olduðunu ispat etti Seni içimde öldürürken Ölüm ve aþk gerçektir. Yürekli olmak gerek Çünkü gerçeði yaþamak Asýl cesarettir dedik
Ya Bismillah la düþüp girdabýna Yoksul bir aþk taþýyorum güne Ve hep Yarsýz kalarak düne Hatýrlayarak hayatta kalýrým belki Ama unutarak da devam ederim elbette
Affedersin kul! Cüretimi baðýþla Alayý yalnýzlýk bu þehir Bir zamanlar kutsal saydýðýmýz Gerçek insanlarýn emrindeki Aþkýn asaletine tükürdüm Ve kavmimden öðrendim Tükürülenin yalanmayacaðýný Anladým ki sen Meyillimiþsin içimizden g/itmeye Sür saltanatýný, bu yara açýkta kurur
Velhasýl kelam Sen sað ben sefaletken Suda beliren suretini Sakladý susup giden Oysa yüreklidir demiþtim Dallarým kýrýldýðýnda Daha kaç defa ölürüz Öyle olur olmaz filan… Ama sen hiç düþünmüyorsun Karanlýða neden gece denir. Ve suya yaðmur
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sebahat Şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.