Kar taneleri deðiyor tenime
Terk ettiðiniz topraklarýn üstünden
Gözleriniz ile geçip
Ruhunuzu býraktýðýnýz yerlerden
Unutulmuþ çocuklar dokunuyor saçlarýma
Adlarýna þiirler dökülen
Ýcrasýz eylemlerden yoksun
Yoksulluða terk edilen
Kana bulanmýþ bulutlardan geçiyorum
Bilekleri kesilmiþ köprülerden
Alný öpülmemiþ cesetler akýyor
Hayâsýzlýðýn galip geldiði þehirlerden
Gelinlikle süslenmiþ uçumlar
Martý çýðlýðýnda çocuk kahkahalarý
Hangi ülkenin limanýna uðrarsanýz
Tütsülenmiþ bir ana ocaðý…
Körlüðe alýþmýþ sözlerde
Asýlý kalýyor yüreðim
Gözlerimde mahpusluk zincirleri
Umutsuzluk daðlarýnda kaybolmuþ izlerim
Çaresizliðin notalarý bu olsa gerek
Duyulmuyor seslerim.
Hiçbir candan ölü çýkmaz bir beden
Ve hiçbir kadere yazýlý deðil
Onca bedene zulmü mubah eden
Ama bitmeyecek
Boþ bedenlerin gözlerindeki mil çekilmeden.