Yine karanlýk oluyor
Yine bir gariplik içime çökerken
Aynalarda yüzüm aðlýyor
Ne sen farkýndasýn
Bükük boynumun, çýplak ayaklarýmýn
Ne de gece
Yüreðim damar damar gam
Bitmez tükenmez acýlar içindeyim
Yaslandýðým duvar
Ýçinde her gece ciðerine kurþun yiyen ben
Bi çare seni düþünürken
Uzar gider bu sessiz sabaha
Hep senden yanadýr acýlarým
Alacak bu gidiþle beni þafaklar
Bir bilebilsem
Nedir beni geceyle kanlý býçaklý eden
Aslýnda biliyorum ne yapsan nafile
Hasretin büyür içimde çile çile
Ne kadar kaçarsam o kadar geliyor bana yalnýzlýk
Ve bu yalnýzlýktýr kalan geceden sabaha
Yumsam gözlerimi seni seyrediyorum
Açsam ellerim arýyor ellerini
Kör kuyular, çýkmaz sokaklar
Kýzgýn bir demir gibi daðlýyor gözlerimi
Dudaklarýmda ümitsiz dualar
Demek sevmek yetinmekmiþ düþle
Bir gülüþle..
Ama öðrendim ki aþk
Vermekmiþ almak deðil
Seninde umuda uzattýðýn ellerine
Yalnýzlýðýn gölgesi düþerse birgün
Ýþte o zaman beni an
Belki boy verir umutlarým avuçlarýnda
Allah’ým bir kul yarat ama beni anlasýn
Gariban çocukluðum kulaklarýn çýnlasýn
…………………….
Defter ayný defterse yeni sayfa açmanýn anlamý var mý ?