Parça parça...
Elele tutuþmuþuz,
geziyoruz kýrda bahçede.
Kuþlar cývýl cývýl,
sanki aþkýmýz gibi,
pýrpýr ediyor yürekleri.
Sarýlmýþ dolanmýþýz,
bahar çiçeðini koklar gibi.
Kelebekler uçuyor etrafta,
bir laylaylom rüzgarý esiyor ovalarda,
öpüþüp koklaþýyoruz…
… peki kim inanýr, kim bakar artýk
bu hikayelere…
Bir de þöyle,
sen bana seviyorum diyorsun,
aþkýn beni parçalýyor diyorsun,
yok öyle laf olsun diye deðil,
gerçekten…
Çekip alýyorum seni kolundan,
koþa koþa týrmanýyoruz yükseklere,
sarp daðlarýn en tepesine.
Arkamýzda býrakýyoruz aþkýn
o romantik esintisini.
Roman mý istiyorsun;
bak, göðün tepesine týrmanmýþ bir çift yürek,
yeryüzü yok artýk ayaklarýmýzý tutan,
kocaman bir derya önümüzdeki, bulutlardan.
Aþk diyorsun, uçmak gibi bir þey,
öyle mi?
Býrakmadýðým eline kenetlenmiþ,
geriniyoruz ve yayýndan fýrlamýþ iki ok gibi
koþuyoruz uçurumun çeperine
atlayýp dalýyoruz
o muhteþem bulut denizine…
Bulutlarýn altýnda,
bizi tutan su yok sevgili,
keskin ve sarp kayalara çarpan vücutlarýmýz
parçalanýyor gerçekten;
gözlerim fýrlýyor yuvasýndan
senin o çilli gözlerine bakýyor,
suratýndan kesilip ayrýlan dudaklarýn,
dudaklarýma yapýþýyor
ve öpüyor beni her yerimden,
yuvasýndan kopan kolum
boynuna dolanýyor,
baþýn omuzlarýndan ayrýlýp
koynuma yuvalanýyor…
Ýþte öyle laf olsun diye deðil sevgili,
boþluðun korkutucu sonsuzluðunda,
sarmaþ dolaþ seviþiyoruz
parça parça
ve her parçamýzla,
parçalana parçalana seviyoruz
her parçamýzý kýskanarak birbirimizden…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.