Karlar düþmüþ Ýstanbul’a Kubbeler gelinlik giyinmiþ Damatsýz gelin gibiler hepsi Gösteriyorlar kendilerini martýlara Martýlar heyecanlý Ýstanbul’da
Pamuklar konmuþ Ýstanbul’un omuzlarýna Aþýklar daha da sarýlmýþlar birbirlerine Bu huzurun bu güzelliðin bu müziðin þerefine Daha da bir bakar olmuþlar birbirlerinin gözlerine
Ama Ýstanbul’un binalarý dert baðlamýþ gibi Saçlarýna aklar düþmüþ her birinin Kederden duman üflüyor bacalarý sanki
Buðulanmýþ camlar ardýnda Yýllanmýþ gözler var bir de Kimi düþen her kar tanesiyle Bir saniye gibi geçmiþ ömrünü düþünmekte Kimi köþesinde belki son kez bu sefayý sürmekte
Ve tüm bu senfonide Ýstanbul ayrý bir güzel yine Çocuk yüreði yollarýyla dört mevsim gibi sahnede
ZUHAL ERASLAN Sosyal Medyada Paylaşın:
cancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.