Aðlama çocuk! Akýtma umutlarýný topraða Öyle ki pýnarlarýn Olmalý onlarýn her daim adresi, Vataný kalmalý Masumiyetin konaðý gözlerin, Kanýn ile denizleþip beslemeli her hücreni Öpmesin topraðý onlarýn o güzel buseleri
Hem deðmez ki Buna sebep veren mahluka! Onlar ki sözüm ona insan Onlar ki bey hanýmefendi güya Onlar bilmezler açlýktan kokan nefesini Onlar tanýmazlar korkuyla uyanmayý senin gibi Ekmek dilenmemiþtir dilleri yaþamak için Öyle ki vicdanlarý pas tutmuþ her birinin Pahalý bir beton parçasý onlarýn ucuz yürekleri
Aðlama çocuk! Düþmesin nurlarýn bu kirletilmiþ dünyaya Çamurlara uðramasýn senden bir parça Bir gün iyileþecektir elbet bu kanserli hasta Bitecektir elbet bu sefil rüya Haydi sil gözlerini þimdi gelecek güneþli sabahlara
Zuhal Eraslan
Sosyal Medyada Paylaşın:
cancer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.