Gözlerin bitek bir tarla aradý,
Sonunda gönlümü seçti güzelim.
Sevda tohumunu gözlerin ekti,
Hasadý ellerin biçti güzelim.
Bakýþýn, havai fiþekler gibi
Yýldýz yýldýz sevgi saçtý güzelim.
Topladým hepsini, mücevher gibi,
O sevgi, baþýma taçtý güzelim
Kurumuþ dudaðým, bir pýnar gibi,
Aþký dudaðýndan içti güzelim.
Suyunda bir efsun var o pýnarýn;
Ýçtikçe, kendinden geçti güzelim.
Elinin tenime her deðiþinde
Beyaz güvercinler uçtu güzelim.
O güvercinleri tutup öpmemek
Cezasý müebbed, suçtu güzelim.
Bir güldün, kýþ günü cemreler düþtü,
Gönlümde baharlar açtý güzelim.
Senden baþka bir þey göremiyorum;
Gözüme gözlerin kaçtý güzelim.
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.