O pamuk eller býrakýlýr mý hiç? Hem de bir kez olsun tutmadan, Öpmeden; Dudaðýmýn bükülen en þanslý tarafýyla, Tarafýmdan...
Ellerini bir tutsam... Bir daha hiç üþümemeye söz verebilir ellerim Ve bir daha hiç býrakmayacaðýna haliyle... Hâlim yok ama þimdi, Yoksun ya yanýmda Çabuk yoruluyorum yaþarken... Yoksun ya yarýmda, Yarým kalýyorum; Uzak bizi acýmasýzca ikiye bölerken...
Bir gün bir bütün olacaðýz ama; Biliyorum. Eksik parçasýyýz birbirimizin Sarýlýnca, Ýç içe geçecek o parçalar. Tamamlanacaðýz!
Þimdilik eksiðiz gülüm... Ama sana söz; Tamamlanacaðýz bir gün...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.