Duruyorsun!
Þairin caný kadar þiirsiz kalýyorsun..
Peymane akþamlardan kalma oyunlarý seviyorsun.
Bir münasip hicraný kendine eþ eyliyorsun
Bilmiyorsun!
Benim muhabbetim þýmartýr insaný
Senin dalgalý saçlarýna, kör bir el olur tenim
ben niceyim..
misten âlâ kokuna, aþk’ý ferman ederim.
Hazâ cüzamlýdýr sözlerim
Bilmezsin, gökyüzünde bin bir dert söylerim
Nasýl bilirsin bir çocuk býraktýn gözlerimde?
Nasýl da seversin..nasýl da annesin!
O yaðmursuz gecelerde..
Ben ki en çok seni sabahlarýmda özlerdim
Sabahlarýmda kokun,
Bir baþka nilüfer,
bir baþka þifaydý bilirdim.
Ben en çok yanaðýnýn yanýnda,
suskunluðunu severdim..
Ne güzeldir yaþamak seni
Ne içten duadýr gökyüzünde gece olabilmek
Ve bir ýlýk tebessümünden faydalanmak
-hepsi sana dair..
Ne aþk’týr her cümlede resmetmek seni..