Siz çoðunuz hepiniz, Eksik bir yanýnýz yokken eksik kalmadýnýz mý hiç? Ýnsan yokluðu denk midir hayatýn gedikliðine Nefesi ölüm kokarken çocuklarýn Kim baðýrýr aþk diye,sevda diye... Kesilmiþken parmaðýn eþit deðildir hiç bir acýya Orda bir yetim anne diye baðýrýr, Sen sýzlanýrsýn küçücük bir yaraya? Hiç bir zaman on oyuncak tek oyuncaktan daha deðerli deðildir...
Siz çoðunuz hepiniz Evlerinizde perdesiz pencereden güneþi görürsünüz, Burda her gün gece, Dönelim muhabbete dersin sokak kýyamet, Gözlerinde esir düþmüþ kelimeler... Tanýyamazsýn ne eþin ne dostun, Sonra kan alýr bedenlerin yerini tek tek... Korkarým,elinde sarýlmýþ bebeðine uyuyan çocuktan Aðlarsa yýkýlýr Dünya’m
Ýðne ucu deðdiðinde patlayan balon? Bu manasýz irkilme neyin nesi? Kahkahayý bilmeyen yüzler varsa þayet; Gülmek haram mýdýr? Daðýlýrsa karanlýk,çatlarsa kalbin duvarlarý Yýkýlýrsa o aþýlmaz farklar, Dersin ki hepimiz ayný çocuk...
Gerçekten beklediðinde gelecek olan vardýr, Umut peþindir... Fakat öyle bekleyiþler vardýr ki göz bilir görmeyeceðini, Kalp inanmaz... Tutan nedir seni þu köþelerde? Ölüm boðazýnda düðüm deðil midir? Yavru bir kuþa sýzlanýr için, Gözyaþýn vicdanýndan deðil midir? Çýðlýklar atar biri ’ben açým’ Duyan insan deðil midir?
Biz hepimiz Gökyüzü kadar yeteriz Dünya’ya Fakat bu çakma susuþlar? Kaþlarýmda nedeni büyük bir çatýþ/ma Diyorum korkuyor çocuk... Çünkü her son bir çatýþ/..
Sosyal Medyada Paylaşın:
neptün. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.