Sözde acýlar deðil külfetini çektiðim Yaverleri gidince beylik sökmedi dile Gönlümün saksýsýna yalan deðil ektiðim Belki kaným karýþtý sinsice yaban ele
Mavi uçurtma yaptým, hani çok severdin ya Çocukluða bürünüp sevgiyi överdin ya El uzatan olursa gözünle döverdin ya Takýldýn hep maziye, kanmayý bile bile
Hani bir akvaryuma doldurmuþtuk yaþlarý Sonra azat etmiþtik gönüldeki kuþlarý Beyazdan hayallerle kaplamýþtýk kýþlarý Maziyi unutturdun ölüme çeyrek kala
Kederime eþ deðer yaþamýn felsefesi Metreyle ölçülemez ölümün mesafesi Kadere sözüm geçmez, altýndandýr kafesi Beyaz bir sayfa açtým, kederi sile sile
Zordur elbet uyanmak, aðýr gaflet uykusu Namerde el açtýrýr, zengin olma tutkusu Yanlýþa sürükler hep, yok oluþun korkusu Ne söylesem nafile, haydi sana rast gele!..
Git nereye gidersen, haydi yar güle güle…
Seda YÜKLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
sedaefruz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.