Odise
ah paris
ne mümkündür insanýn kendinden kaçmasý
nefesi gibi kemikleri gibi olmuþtur artýk
yaþadýklarý
ya da
yaþayamadýklarý
ay’ý kucaðýna almýþtý gelirken
olsun
varsýn kurþini olsun ýþýklarý
kurþini küller býraksýn
yeter ki boþ kalmasýn
dý
kucaðý
bir kitapta okumuþtu
"bir adamý doldurmak,bir yere kadar,bir dereceye kadar,
ama o bunlarý kusacak"
kusup gelmisti oysa ki
ah odisseus
senin kaderine benzedi
benim kederim
gemilerinin içinde
kaçak bir yolcuydu ismini untmak istediðim
o kadýn
sýðýnacak bir liman bir ada
uzat ellerini anne
gerçi gömmüþtüm ben onlara topraða
çünkü ölü krizantem kokuyordu ellerin
þimdi kendi ellerimide gömdüm ayný mezara
benim kusmuk kokan ellerim
senin krizantem kokunu boðsun diye belki
ölümüne güreþsinler artýk
karýþmýyorum
mý zý tý yo rum
sýkýldým bu oyundan artýk
zaten ýþýk hýzýyla büyütmüþtün beni
unuttun mu anne
bir rüya görmüþtüm
yüzümü kucaðýna gömmüþtüm
ellerin baþýmý okþarken
taþ kesilmiþti
o zaman anlamýþtým
öldüðünü
uyanýnca ilk iþim
ellerini gömmek oldu
ufalýp daðýlmadan
gözyaþlarýmla sulamýþtým
bir umut yeþerir diye
masal iþte kim inanýr
ben inanmýþtým
demek ki büyümemiþim anne
ben hala
o býrakýp gittiðin
çocuðum
kusmuk kokularý geldi arkasýndan
genç kadýnýn
odise diye mýrýldandý hayat
bir taraftan kusarken
özür diledi paris’ten
kusuruma bakma
çek üzerimden kýnayýcý bakýþlarýný
ben hýzlý büyüyen çocuk
býrakamadým ne yazýk ki
býrakmadý beni
bebek kusmalarým
asude_vuslat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.