Al, beyaz ipekli kumaþlara sar
Günü; bitmez, deyip etmeden heba
Kazara, aklýna vermeden hasar
Yaz bir eser, sakla, düþme zehaba
Yorgun gözler ile buruk bakmadan
Vaktinde her þeyi yap kararýnda
Evladýn baþýna taþý çakmadan
Noktalama asrý; yaþa, yarýn da
Gecede mehtabý temaþa eyle
Duygusal girdaba girme, uzak dur
Güneþ al, doðarken, ince iðneyle
Gönlüne nakýþla, zamaný dondur
Meylin Allah’ aysa, takýlma kula
Ýçinden geçeni al, yan yana koy
Düþün yaþýyorken baþla okula
Azmedip nasiplen ruhu taþtan soy
Vardýðýnda bir gün baða, bahçeye
Ýlk defa görüp de dikkat et, þaþma
Nebatta duyduðun farklý lehçeye
Bakýp köke inme; sýnýrý aþma
Takýlma o güne görsen aðarken
Bulutlar, toplanýp kumpas kursunlar
Eskimiþ yýldýzlar yere yaðarken
Yerdeki böcekler yasa dursunlar
Þaþma, baþýna iþ geldikten sonra
Yeise kapýlýp cana bulaþma
Þaþma, yollar biter öldükten sonra
Kendi ayaðýnla nara ulaþma