Alnýmýn ortasýna çivi gibi çakýlan
O melun aðrý ile, soðuk güne uyandým
Dünden kalma ne varsa, öfkeme yenik kýlan
Çözümsüzlük halinde sonucuna katlandým.
Sanma ki usanmadým kiþiliksiz insandan
Kendimi bozmuyorsam, sebebim Yaradan’dan.
Þairler hassas olur kimseyi incitmezler
Puan kazanmak için yalakalýk edip de
Karþýlýk bulmayýnca hýzla çekip gitmezler
Hala itirazdasýn antikalýk edip de
Külahý ters çevirdim, þimdi anlat bakayým
Gün gelir lüzum olur, kulaðýma takayým.
Kavgaya gönüllüsün yeter billahi yeter
Aklýn baþýndan gitmiþ, bari önümden çekil
Edebimi bozmadým, dedin ki keyfe keder
Bir ben otururmuþum, öyle yalnýz ve tekil
Herkesin bir üslubu, farklý bir hayatý var
Bu hýrs bu asabiyet söyle nereye kadar.
16 Aralýk 2012 / NÜS