kaşıkçı elması
Neredeydim tam hatýrlamýyorum
ama iþ görüþmesi için bekliyordum
gözüm karþý masada dergi okuyan sekreter kýza kaydýðýnda.
Öylece vakit öldürüyordu.
Güzel sayýlmazdý.
Ne iþ dedim? Burada olmasý için bir özelliði olmalý.
Sonra gözlerim ayaklarýna takýldý.
“Of bu ne be?” dedim içimden.
Açýk topuklu ayakkabý giymiþti.
Parmaklarýný yavaþça hareket ettiriyordu.
Sanki týrnaklarý üzerinde uður böcekleri dolaþýyordu.
Daha önce bir kadýn ayaðýnýn böyle güzel olabileceðini düþünmemiþtim.
O beyaz ayaklara ne kadar uzun baktým bilmiyorum.
Sanýrým sekreter kýzýn dikkatini çekti…
Rahatsýz sesi beni kendime getirdi:
“Nereye bakýyorsun sen?” dedi.
Sekreter kýzýn gözleri açýlmýþ yüzüme bakýyordu.
“Ayaklarýma mý bakýyorsun?”
“Evet.” Dedim.
Önce bir þey söylemedi. Sonra sessiz fakat duyabileceðim þekilde:
“Dost baþa düþman ayaða...” Dedi.
Ayaða kalktým ve yanýna gittim.
“Sadece ayaklarýný beðendim.” Dedim.
“Öyle mi?” dedi, sandalyesinde geriye yaslanýrken.
Mavi kot pantolonu kalýn bacaklarýna yapýþmýþtý. Yeþil gömleðini pantolona sokmuþ,
büyük parlak tokalý bir kemer takmýþtý.
“Tanrým.” dedim. “Hayal mi görüyorum?”
Giydiði kotun içinden iri kayýsý belli oluyordu.
Devasa bir þey...
“Kaþýkçý elmasý!” dedim içimden.
“Sapýk mýsýn sen?” diye sordu.
“Hayýr, yalnýzým.” Dedim.
“Çok sinsi bir þeye benziyorsun.”
“Bak güzelim. Burada oturmuþ hiçbir þey yapmadan para kazanýyorsun. Þimdi de psikolog mu oldun?”
“Doðru konuþ benimle. Yoksa güvenliði çaðýrýrým.” Dedi.
“Bu binada güvenlik yok.”
“Ukala. Umarým iþi alamazsýn.” Dedi.
Söylediði gibi oldu.
Ýþi büyük göðüslü kadýn aldý.
Uzun zaman geçti.
Sekreter kýzýn yüzünü unuttum
ancak arada kot pantolonu içindeki büyük elmasý
hatýrlarým özellikle iþ görüþmesi için
bekliyorsam...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.