MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
Laleveş
yukapel
Laleveş
Laleveþ
Her gün daha tenha
tenhalaþýnca gün doðar mene
diyir ’mene aþýðsan’
Üftade köynüm ki kumru’m
Laleveþ- söz mü kumru da
öz balamdýr kime ne
diyir ’mene aþýðsan
aþk ta ne
her gün daha çok tenhada
baþbaþa tenhalaþýrýh
biz ikimiz balam
men de derim ki
bazý gidirsin küsüpsün nedir
ona onun dilinden diyirem ki
hara gidirsen meni býrahýp
su kiminsen ay balam
menim de ahar gider ahlým ardýndan
men ki senin gezegenine çarpmýþ Tarýk
sersemlemiþem
sen menim kevser’msin
get gede tenhalaþýr buralar
hak teala da öle istir bah
istir ki biz ikimiz tenhalaþýp baþ baþa galah
diyirsen ’mene aþýðsan’
hee men sana aþýðam Laleveþ
8/Aralýk/2012/Cumartesi/Bodrum
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
yukapel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
Mezuniyet balosu
Bir sen var senden içeri bir ben var benden içeri
Sonbahar ağıdı
Mavi ortanca.
Hüzün ağacı
Melek yüzlü
Azizim leylâ
Tespih
Haydarpaşa İstanbul.
Ağaçta dal dalda yaprak, yaprak'ta çiy tanesiyim