Serseri fikirlerin cümbüþü ruhum,
Ben her saniye bir baþkasý olurum.
Çözmeye çalýþýrken ifrit düðümleri,
Çýkmaza girer, depreþir dururum…
Günsüz günlerde mahzun ve derbeder
Tavansýz dertlerle halleþir dururum.
Uykulu kaldýrýmlarda fecre dek yürür de
Hiç yol tepemem, boþuna yorulurum.
Bulutlarla kýpýrtýlý göklere bakar da,
Tarifsiz bir “ben” bulurum.
Özlem kuþlarým zümrüt dallarda,
Dipsiz acýlarla garip burkulurum…
…….
Geveleyen zamanýn amansýz anlarý,
Duygularýn duygusuzluðunu duymazlar.
Görününce görünmeyen arzularýn arzý,
Gökten utanýp bir deryaya yunmazlar…
S. Edip Yörükoðlu