Bir Gül Uzat
13. 05. 2009
Bir gül uzat o pamuk ellerinle gönlüme,
bir anda garip kalbim dönsün gül bahçesine…
Çekinmeden, utanmadan sevelim sevilelim.
Kibri ayak altýnda bir dað gibi ezelim…
Kîne yüz vermeyelim, sanýmýz olsun “barýþ”…
Olumlu düþünelim, olumlu hissedelim.
Gel sevgili, gel hadi bir seyrana çýkalým…
Cennete çevirelim bastýðýmýz topraðý…
Ýblis’i bezdirelim, nefsimizden kovalým.
Biz Allah’ýn yolunda düz edelim daðlarý…
Biz istersek bu dünya cennete döner, inan.
Yoksa ateþ gibidir bizi taþýyan toprak…
Dertlere salât ile, sabýr ile dözelim.
Þükredelim ömürden kopmadan –Gel!- son yaprak…
Gel, Cennet karþýlýðý satalým ömrümüzü…
Zâten mâliki O’dur, evrendeki her þeyin.
O’nun gözleri olsun yolumuzu ýþýtan,
utansýn iþlevinden saptýrýcý kör þeytan…
Biz de olalým O’nun ihlaslý kullarýndan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.