ZAMAN....
Bulanýktý tüm tuvaller
Kýþ güncesi resimlerde anlatýlýrken bir ayrýlýk
Sarý çerçeveli iki kiþilik bir sevda
Bulanýrdý beyaz ortalýk/da
Kar döken bir hasretin kenarýnda büyürdü suskunluk
Vurgun yerdi tüm ayaza çalan þarkýlar
Üþüyen serçelerle bir olup
Donardý karanlýk
Buz tutardý gece soðurken ellerim
Cehennem kadar sýcaktý hasretin alevleri
Kan ter içinde uyandýðýnda þafaktan önce
Kelepçeleri paslý bir zaman, baðlar insaný
Baþýn yastýða küstüðü vakittir vakit
Dayarsýn camlara baþýný sýcak bir omza yaslar gibi
Ýþte saatler o zaman….o zaman saatler üþür anlarsýn
Hayat geçerken erkenden dakikalardan önce
Yitik sevmelerin üstü hep yamalanýr
Bir yandan soðuk sokulur dizleri üþüyen þiirlere
Ýþte belki de bu yüzdendi sýrtý açýk þairlerin sýðýnýþý dizelere
Bahar mevsimi sevmelerin özlemi asýlýrken bir yandan
Kýþ seviþmelerindeydi hep yarým kalýþlar
Akrep ýsýrýrken zehirlenirdi süreler
Takvimde on iki çivi gibi saplanmýþ dururken
Çalmadan aralýk kalýrdý kapýlar
Havarilere býrakýlýrdý söylenmemiþ yarým kalan sözler
Bu yüzden ben hep ortadan vurulurdum nedensiz yýllar geçerken derinden
Ölü cesetlerini sokakta gezdiren insanlar
Aþka alakadar olmadan dolaþanlar
Caddeleri dolduranlar daha demin öptükleri dudaklarý unuturken
Belki de en güzel þeydi aþk adýna yaprak döken aðaçlar
Ýþte ben bu yüzden yüz çevirmeden senden
Gidiyorum düþ ülkemde gömülmelere
En azýndan seni hatýrlamak adýna yýldönümlerinde
Seni senle baþ baþa býrakarak
Gerisi hiç iþte
Ýþte…
12/12/2012….