KIÞ SEVMELERÝ BÝR MEVSÝM
Geçerken iki kiþilik gölgeler kaldýrýmlardan
Kör pencerelerin saðýr duvarlarý susardý akþam olduðunda
Titrek alevlerle raks ederken ayrýlýk lambalarda
Kanardý þarkýlar örtülü perdelerin gerisinde…
Omurgasý dünden kýrýk bir þehrin sýzýsý kalýrdý sokaklara
Gardiyan kesilen geceler neþter vururken uykulara
Erken uyanýrdý uykusu harap olmuþ erkenci serçeler
Gökte haber taþýyan bir tutam turna geçip giderdi
Daha demin gibi senin gidiþini anýmsatan…
Önce karanlýk çökerdi siyahýyla mil çekerken gözlere
Grisindeki bulutlar saklardý hep yýldýzlarý
Oysa az sonra onlarda aðlayacaklardý düþerken yerlere
Ýsmi bilinmedik þehirlerin üzeri yaþarýrken
Kalýn romanlarýn arasýnda kurutulan güller bahar bekleyecek…
Uzak ilkbaharlarýn sýcaklýðý sýðýnacak kim bilir belki bir þiire
Mýsralarýn sonunda sarkýtlar ve buzlu hatýralar uzayacak
Gidilemeyen yollarýn uzaklýðý gibi….
Çöküp katmerleþen esmer hasretlerin üstüne
Islak ceketliler
Sokak þarkýcýlarýyla bir olup
Dökülecek sonbahar sonrasý sevmelere
Þahitlik edecekti
Akardiyoncu ve tüm kemancýlar
Susarken herþey bir kenarda
Bir gece vakti söylenecek en güzel aþk þarkýlarý
Derinden bir suskunlukla….
Raylarýndaki kara trenler
Seferindeki son vapurlar
Çakýrkeyif bir liman
Ve hepsinde bir duman
Týpký kýrmýz tuðlalý çatýlarýn zirvesindeki bacalar gibi
Kurum dökülürdü hep kýþ günü yaklaþýrken gök/yüzümüzden
Bir yanýmýz yalnýzlýða gebe
Diðer tarafýmýzda hep kar mevsimli bir ayrýlýk
Üþürken her yanýmýz
Ne kadarda beyaz sevmiþtik seviþirken tenimiz…