SERZENİŞ ve ŞAHLANIŞ

ey firak!
þafak senin, gün senin,
mevsimler senindir artýk;
yaktýn vuslat bahçemi
kor gibi nefesinle.
kýrýktýr kanadý umutlarýmýn,
hayallerim târumâr,
ömür; “kem kader” artýðýdýr soframda,
ve topraða dönüktür yüzüm,
gurur duy eserinle…

ey kahýr!
ferman çýkar infâzýma;
toy kur, düðün tut,
kýrk gün, kýrk gece
zýlgýtlar eþliðinde.
nevbahâra ateþ düþtü,
hâzan hüzün sarhoþu,
hayat bir dar aðacýdýr yolumda,
ve içilen baldýrandýr her nefes
gam dolu kadehinle…

ey hüzün!
sýmsýký sar bedenimi,
alnýmdaki ateþi
yalazla gözlerinle,
en derin girdaplarýna
kur masamý,
dolduruver kadehimi
en keskin mey’inle,
ve yasla baþýný göðsüme de
hicrânýmý dinle…

ey firkat!
kuytu köþelere sakla iþtâhýný,
gecenin gizeminde gel;
el ayak çekilince,
bir sevgili gibi; sessizce,
ve öyle bir dokun ki bam telime.
hâtýrâlardan ses ol,
kahýrdan acý nefes ol,
en içlisinden aðýt ol,
gir gözlerime…

ey firak,
dilersen ateþ denizi ol,
biteviye ak kalbime!.
ey kahýr,
bütün hýncýný kuþan da gel,
bir an olsun aman verme!.
ey hüzün,
kýþkýrt deliþmen denizlerini,
amansýzca sal üstüme!.
ve sen ey firkat,
en içli aðýtlarýný yak benim için,
inlet hüzzam naðmelerle!..
ben ki; bir gurbet mevsimiyim;
kendisinden firâri
derbeder bir seyyâhým þimdi.
yûsuf’ça bir çile yumaðýyým,
gönlüm metruk bir virâne,
ama maðrûr bir acý daðýyým,
uðraþmanýz nâfile!…

Sosyal Medyada Paylaşın: