HASTANE ODASINDAN MEKTUPLAR/UYKUSUZ GECELER 7

HASTANE ODASINDAN MEKTUPLAR/UYKUSUZ GECELER 7

Kimse bilmez
Çocuklugumun intiharýdýr gözy’aþlarým

Ve senden hatýra altý cizilimiþ akrostiþ acýlar
Üzülüp kahr etmiyorum gidenlere , sevinmiyorum senden sonra gelenlere


Ben...

Bilmiyorum hala!

Özlemenin suc oldugunu gayrý meþru gecelerde
alnýndan öpmenýn yalnýzlýgýn

Üþüdükce giyiniyorum sensizligi üzerime

Birbirimizden habersiz bakarken dünyanýn gözbebegine
Sebep’siz kendi kendime yaðmurlar yaðdýrdým..

Unutulmak pahasýna en kuytu izbelerde dokundum kalbýme !

Her veda yol oldu;
Uzadý ze mahþeri geceden gündüze

Ölüm senaryom dilden dile tercüme edilirken ,
Kayboldum hayatýn önsözünde

Ney sesinin ahuzarýnda
Hiçliðime firari masum düþlerim

Dilimi lâl canýmý al derçesine figan ederken
Yalnýzlýðýmýn ahenkli renkbaz gecelerinde

Hadi sen git þimdi

Kýrk yýlýn hatýrýný doldur cezveye
Piþmanlýklarýn kýrký çýkmadan her gün kýrk kere

Affet Ya Rab Tevbe
...

Ýbrahim Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: