Sen gittin ya ... Bir yaným göçük, bir yaným yýkýk, bir yaným harap, Bir yaným var ki, yanýk Sen gittin ya ... Aðzýma kadar doluyum. Öfkelerim burnumda, Soluyup dururum. Boðuþurum yokluðunda, Parçalar yüreðimi ellerim, Ýçtiðim bir bardak suda boðulurum. Her yakýþýmda sigaramý, Bir yaným var ki, yanarým Sen gittin ya, Sýzlatýr içimi anýlar. Çocuklar misali, Durup durup aðlarým. Sen gittin ya, Heyecanlarým gitti. Akþama dönük saatlerde, Umutlarým gitti. Boþ bir küredeyim, Sen gitti ya ... Bir yaným saðýr, bir yaným kör, bir yaným dilsiz, Suskunluða mýhlanýrým. Paramparçadýr içim. Bir yaným âfet, Bir yaným tufan, Bir yaným var ki, volkan. Sen gittin ya ... Kurudu denizler, nehirler, ýrmaklar. Su serpmez yangýnlarýma. Sen gittin ya ... Küskünlüðüm baþladý, Çekmez canýmý aþlar. Çoðalýr boðazýmda, yediðim lokmalar. Bir deri, bir kemik olurum. Sen gittin ya, Saatler durdu, Ýnadýna geçmez zaman.
12 Kasým 2002
Sosyal Medyada Paylaşın:
emelist Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.