OĞLUM
Akþamlardan kalan yaðmur yaðýyor
Kýþý aratmayan soðuklardayým.
Hicraný yaþýyor eskide gönlüm,
Nehir kötü taþmýþ seyirde gözüm
Ýçimi açsaam kalmamýþ özüm,
Bir yanda yanar dað, biryanda çölüm.
Þehir þehir amma bendedir sorun,
Bu þehirde böyle yaþanmaz oðlum
Uymadý bana deniz havasý,
Çekmedi kendine, çýlgýn dalgasý
Altýn kafesinde bülbül narasý,
Topraðým burnumda tütüyor oðlum
Çorak tarlalarda geçsede günüm,
Daðýmý, taþýmý çekiyor gönlüm
Ýþte bu hal böyle, yetmiyor gücüm
Beni bir paçacýk anla be oðlum
Bir kuvvet gücülye geldim buraya
Sökülmüþ aðacým inan ben burda
Çiðnenir dururum ayak altýnda
Her yerim kahýrdan delindi oðlum
Eski sevdalara daldým be oðlum
Ben derim bukadar gerisini anla
Yokluk düþmüþ döþe, yüzümde kara
Kuru bir dal gibi döküldüm yola
kalmadý mecalim bittim be oðlum
var bil beni burda nasýlým oðlum
Bu þehir aþkýna oldum sýladan
Çok dargýn gönüller koydum ardýmdan
Ekili tarlamdan serin pýnardan
Nasýl oldu bilmem koptum be oðlum
Yanýldým yazýldým düþtüm be oðlum
Seni kale diye diledim haktan
Umutlarým sesin hergün her dakkam
Oturup da sana gönlümü açsam
Ýçim nasýl kavruk kavruk be oðlum
Daraldým hayattan daraldým oðlum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.