FERONİA
Adý özgürlük olan bir þiir yazsam diyorum
Gözlerinle baþlýyorum, özgürlüðü çizmeye
Orada duruyor yüreðim.
Gözlerin özgürlük deðil
Mapushane.
Gökyüzüne bakýyorum, ufkum geniþlesin,
Büyüsün de özgürlüðüm gülsün.
Ellerine takýlýyorum, semayý göremeden.
Ellerin kocaman, kýrýlmaz zincir.
Bileklerimden kelepçeleniyorum
Kabus.
Daðlara, taþlara çeviriyorum yüzümü
Gücünü Yaradan’a kurban, kurtuluþum.
Yüreðine saplanýyorum, gücü bulamadan.
Yüreðin sensiz, çakýllý, kumlu.
Yürüdükçe caným acýyor, gömülüyorum.
Sýrat.
Kýrýp mapushaneleri, zincirlerden tahliye oluyorum kýrýlýnca.
Günahým boynuna, sýratý arþýnlayamýyorum.
Ben bu kadar özgürüm iþte.
Git dersen, adým Feronia.
Soyum, özgür bir hüzün.
Razýyým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.