Seslenince hudut batmaz kubbeye Bir kefene sýðmaz girdi cübbeye Bir sýr verir gibi o ilk habbeye Kalemin suyundan bir haber düþtü
O an düþtü iþte gözden bir damla Ýlk sýzýya vurdu çaresiz dalga Derinden bir ateþ köpürdü sonra Düþmüþün üstüne bir kader düþtü
Dünyevî’yim o gün bugündür hasret Ýlk gönül yarasý bana ilk ayet Artýk vuslat olsa bile bir vuslat Gönlüme ebedi bir keder düþtü Sosyal Medyada Paylaşın:
Dünyevî Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.