bir kadýn sevmiþti herkes bir adamý da bir adam bir adamý da sevmiþti bir kadýn hariç
az þekerli bir kahve tadýnda gökyüzü kadar güzelim edasý her þey her þey iþte o an baþladý
on dördünde tuza pusu kurmuþ bir ay yeþerdi çölün ortasýnda
harici ve dahili ne varsa içinde büyüdüm içimde mi büyüttüm belki bir sonbahar kesiti kadar
rengi neydi hatýrlýyor muyum çok fazla deðil kesik kesik çizgilerle örtünmüþtü rüzgar biraz pahalý gülüyordu o sýra belki gülmeseydi avucuma sýðardý yüzündeki geçmiþ
ama ne kadar küçüktü soluðu burada deðildi kendisi kadar
aslýnda hatýrlamak böyle bir duygu iken yazý kaybederek üþümeliydim
olmadý derlerdi hadi yeniden
bir kadýn hariç...
Merve Taþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Merve Taşçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.