Sultan mısın?

yaðmurlu bir sonbahar günüydü,
seni gördüðüm zaman.
kim derdi ki yaðmurlar hep benimle kalacak,
her mevsimde yaþlarým,
yaðmur gibi akacak.
deli poyraz eserken o sonbahar gününde,
gözlerinde kayboldum.
titredi bedenim kalbim duracak sandým.
poyraz mýydý üþüten?
yoksa,
zor bir aþk yeli miydi?
kim derdi ki poyrazlar bana dost kalacak,
her mevsimde yüreðim sonbahar yaþayacak.
üþümeler dinmiyor sensizlik derin yara.
Aldýðým her nefeste anýlarla savaþtým.
geldi hazan mevsimi,
hüznüme hüzün kattým.

yükledin üzerime dayanýlmaz çileyi.
sormadýn hallerimi bir kez bile uzaktan.
aþkýna varmak için neler yaptý bu deli!
rahibe mi oldun da? Gönlünü kapatýrsýn.
dünya güzeli misin?
yoksa,
bir sarayda sultan mý?
on beþinde deðilsin saçlarýnda aklar var.
iki adým sonrasý nefessiz kalýrsýnda,
sana sevgiyle bakan gözleri bulamazsýn.
yalvardým yýllarca aþkýna dilenciyim,
bir sadakan olurdu gönderseydin selamý.
yüzünü görmek hayal,
sevgi dolu bir sözün bana nasip olmadý.
umut dolu bekledim boþa geçti çok zaman.
tanrýya el açýp isteseydim affýmý,
günahlardan arýnýp temizlenmiþ olurdum.
duyuyor musun beni?
gönlü kibirle dolu, zalim yürekli kadýn.
Ýlah’tan daha mý ötelerde,
eriþilmez yerdesin?

ey gönlüm!
hala mý düþünürsün? Vefasýzýn birini.
yazýklar olsun yüreðindeki aþka.
eyvahlar olsun akýttýðýn yaþlara.
be hey! Gönül;
mademki çile çekmek amacýn,
bir tekkede kalaydýn.
derviþ olup aðlayýp Tanrý’ya yalvaraydýn.
gülünecek haldesin.
ömrün bitmiþ be adam kambur çýkmýþ belinde.
söylenirsin durmadan ismini dillerinde.
az kaldý sabret mezar kazýlýr sana.
boþa geçen yýllarýn hesabýný verirsin.
giderken haber gönder öldüðünü öðrensin.
bir Fatiha okurda mezarda sevinirsin.

ne söylersem dildedir.
özüm sensiz çöldedir.
aþkým yaban eldedir.
hallerimi sor gayri.


Mehmet Macit
13.10.2012

Gelsen bir görsen bir bilsen
Bak ne var elimde sýrrý çözsen
Sana bana göre yýldýzlar
Gökyüzünü sakladým avuçlarýma
Haydi aç gözlerini gösteriyim sana

denizin dünyasý

Güzlüðünde (Üçgen)
güz
günü
yaðmuru
seni gördüm
ýslanmýþsýn hem
hem de gülüyorsun
mutlusun coþuncaya
tiz
ayaz
esince
gözlerine
yüreðine ýs
açýlýnca kapýn
çýkarsýn koþuncaya
zor
eser
sevgiye
seher yeli
süremlerine
egemen olur kýþ
akarsýn taþýncaya
yük
biner
omzuna
aðýrlýk zor
sarýlýr sýrttan
çile doluncaya
karlý dað aþýncaya
on
beþi
biterse
yenilenir
benliðinedir
ayrýlmaz paresi
us biter þaþýncaya
ey
deli
yürekli
düþünürse
yüceler düþün
yücelerde düþün
yýkarsýn koþun çaya

061212denizligülceüçgen

saðlýcakla kalýn dost

Sosyal Medyada Paylaşın: