bilenler bilir benim yerimi her akþam ocak baþýndayým mangal bizim yürek bizim koymuþuz orta yere çerimizi çörümüzü varýmýzý yoðumuzu artýk hiç sakýnmýyoruz batacaksa batsýn budaktan gözümüzü biz yarenler biz var ya biz neler çektik kendi sevdamýzdan da kimseye yakýnmadýk of aman demedik haþa huzurdan kana kana aðlamadýk ne haddimize usanmadýk býkmadýk kulplu maþrapalardan dost elinde kaldýkça kadehin diplerinde dolaþýrken içli dýþlý sýr vermedik gönül avcýsýna etmedik bir kem söz demedik boyumuzca laf ki gönlümüze sözümüz geçsin diye aman dostlar caným dostlar billah gözümüz yok kimsenin çilingir sofrasýnda çýðrýlmýþ türküsünde düðümlenmiþ þarkýsýnda küllenmiþ sevdasýnda düzen tutmuþ sazýnda biz kendimiz biz meþrebimizce kurarýz soframýzý mangal yürek üstüne çýðrýlacak türkü mü yok kor düþmemiþ gönüllerde
Þükrü BEÞÝKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Beşiktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.