gecenin öteki yarýsýydý berhaneler eðlenirken biz susmuþtuk ivecen bir su koþuyordu arklara savak paylaþýlamýyordu yaðýz atlar yýlkýya kalmýþtý yýldýzlar oynaktý sanki kayýyordu kendi evrenine aðaçlarýn yosunlu yüzleri soðuktu ellerimiz ýlgýncarýn dallarýnda kaldý susuyorduk
gözlerimiz yorgun sulara akadursun hele biliyorum aynalar neyi görürse onu geri verir hep ötekiler yerlerini almýþtý arastada ben bir nar çiçeðinin çevresinde dönüyorum hâlâ kulaðýmýz fýsýltýlarda bakýþýyorduk
üþümüþtü bütün pervazlar sýðýrcýklar çoktan kocakuþluða uçmuþtu oysa atlarýn terkilerine yüklemiþtik onca sevgiyi ancak bulutlar oralý bile deðildi bir karayel savurdu umudunu su bekleyen topraðýn ellerimiz ellerimiz herkes için açýktý Tanrým bir karayel esip geçti arastadan
sabaha daha çok var
Þükrü BEÞÝKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şükrü Beşiktaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.