AŞKA DÖNMEK

AÞKA DÖNMEK

güneþin harý yakýyor hüzün verilmiþ ürkek sözlerin içini
daha cemre düþmemiþ topraða sabret ki

kirli günlere inat kekeremsi bir yaþam asýlýyor dut dalýna
bir bücür týrtýl kelebeðe dönüþecek örümcek aðýna düþmeden

benim bir kusurumu daha görüyor yüzüne bakýnca kýzgýn aynalar
oysa ne kuru dikene dokundum ne de acemi gülü incittim

kadýnýn yüzü karanlýk ve kavruk
bakýþlarý kara geceye eþ geçimsiz gölgelik
ben böyle görmek istemezdim onu ama
en azýndan gözüme gülmeliydi o sarhoþ ýþýk

çakmayýn artýk o çakmak taþýný kendi taþýna
onca toynak kalmýþ yine acemi nalbant eline

siz yorulmuþ bir günün öfkesini vurun sýrtýma
beni yakan günahlara sokan bütün akþamlar
serin sersem meltemler yanýmda olsun
bir cimcik tuz iki baþ soðan koyun
sevdasýný katletmiþ aþk fukarasýnýn önüne
dahasý
girmesin koynuma hiç topraðýn bir cesedi kucaklayan eli
ufkun yeri öptüðü anda baþlar ya insanýn mizaný

yüzü paramparça bölünmüþ kerpiç evlere saklanan gölgem
daha yeni ayrýlmýþ donuk bakýþlarýmdan

veda eder usulca martýlara inat içimde isyanlý sesim suskun
yüreðimin tam ortasýnda vurgunlar oturuyor
oysa
fýrtýnalarýn dindiði sýðýnaklarmýþ gamzeli gülüþlerin

bilirim ki yollar farklý da olsa bütün mecnunlara
menzil hep ayný
hepsi de yangýn o vuslat aþklara
bakarsýn eðrisi doðrusu çoðu kez ki bu kesin sorgular kararsýz yüreði
tutar önünü kýrgýn gitmelerin

bazen bin parçaya bölünüp de tekrar bölünürsün ya

damdan düþenin halini hani anlar ya damdan düþen
o misal iþte

hiç saymýyorum ben kaç kez andým ölümü
kaç nefes gönderdim üst üste nefessizliðe
ve neden reddedildi isteðim hiç bilmiyorum

tanrým
ben yine aþka dönmek için
sana yalvarýyorum


Þükrü BEÞÝKTAÞ


Sosyal Medyada Paylaşın: