O gittiðinde sonraki geleni de onun gibi zannedersin. Ayný huy, ayný hareketler, ayný tat, ayný koku, ayný aþk onda da var zannedersin. Sanýrsýn ki sen herhangi biþey yaptýðýnda o ayný tepkiyi verecek. Giden adamdaki özellikleri ararsýn hep onda. Bir þirinlik yapayým dersin; o seni umursamaz bile. Oysa bundan önceki hep gülerdi sana.. Yarýnlar için hayal kurduðun adam deðiþmiþtir artýk. Sen; "Bunu böyle yapacaktýk ya hani" diyemezsin ne yazýk... Onunla yýllanmýþ olan defteri yakmalýsýn artýk. Yüzüðünün içinde yazan isim ve tarih gelmemeli tanýdýk. "Bizim þarkýmýz çalýyor" diyeceðin bir þarký da yoktur bu saatten sonra. Radyoda çýkanlarý "Sonraki de sana gelsin" diyerek dinlersiniz artýk. Sonra radyoda sözleri Cengiz Ýmren’e ait olan, Ebru Gündeþ’in seslendirdiði bir þarký çalar... ’Gelenler gideni elbet aratýr.’ Ve biliyorum hepimiz aradýk.
Semih Uludoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semih_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.