MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Çöpten bebek
yukapel

Çöpten bebek




Çöpten bebek

Bir küçük kýz gülüþünü unutmuþtu
Papatya tarlasýnda
kâðýda çizdiði çöpten bebeði

ölen minik kedisini yan yana gömdü
eliyle topraðý tümsekleyerek
sessiz mýrýl mýrýl
bir dua eþliðinde

bir baþka gün ayný sýraya
Papatya’dan tacýný da

bir daha hiç kýr görmedi
görmedi ne aðaç ne yol
tirþe yeþil gözleri

oysa yol özgürlük yol kaçýþtý

adýna kent dedikleri
ölü sabahlarda ve öðlen üstlerinde
bir tek sevdi ikindileri

okuldan aldýðý saatlerde babasýný
ve el ele eve dönüþleri

sonra öldü babasý da

bu kez evinin çýplak bahçesine
sýrayla mezarlar kazýp
bir baba
bir aðaç
bir yol

çizip gömdü derinlere
yan yana gömdü her birini
çocukluðunun mezarlýðýna

bir çiçek gördü taze
toprak kokulu üzerinde bir mezarýn
kokladý Papatya niyetine birini çiçeðin
nasýlda hem Papatya
hem de baba kokuyordu buram buram

burnu sarardý
kadife gibi bir sarýyla

hayatý ölü sabahlar
ve öðlen üstleriyle geçip gidiyordu

bir tek sevdi ikindileri
kulaklarýnda zil sesleri

her gün ayný saatlerde günlerce
bekleyip durdu babasýný

bir gün
bir kadýn öðretmen çýktý okulun kapýsýndan
bir demet Papatya ellerinde

gördü küçük kýzý okþadý gelip baþýný
mosmor yanaklarýný üþümüþ
öpmek istedi titreyen bedenini sýmsýký sarýp

büyümüþ
öðretmen olmuþtu küçük kýz
þimdi öðrencileri
ve seviyordu bir tek ikindileri

o küçük kýz çýkýyordu her yerde karþýsýna
demetten alýp bir dal Papatya
uzattý
elleri
sarý
ve titrek
uzattý

gülüþünü Papatya tarlasýnda unutan kýza

Yüksel Nimet Apel

24/Ocak/2011/Pazartesi/Ankara














Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.