Bir gaz lambasýnýn ýþýðýnda baksaydým gözlerine.. Rutubet koksaydý evimiz. Ellerim buz kesseydi de dokunamasaydým ellerine. Gözlerim kanasaydý aðlamaktan, Piþmanlýklarým gülmekten katýldýlar çoktan... Yarýný düþünmeseydik hani.. Büyük yeminler ederek kurulan hayalin Gerçekleþmesini beklemeseydik. Canýmý daha da çok yaksaydý aþkýn. Beni daha çok kanatýrken o.. Fazlasýyla sevseydim seni. Ölüm korkutur insaný. Yaþamak en aðýr olaný Keþke öldürseler aþkýndan beni. Oysa sevgilim: Aþk bir kelepçe gibi.. Sen sað, ben sol el.. Ýþte baðladý bizi. Tutsaktýk oysa ki Ve bilmiyorduk bunu.. Cahillik... Cahillik her zaman mutluluktu.
Semih Uludoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
Semih_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.