Dalgýnlýðýmdandý,
Hatýralarý toz yýðýnlarý halinde býrakýþlarým.
Hatýrlamayýþým...
Anýlarým yüzümde ki çizgilerin anasý,
Nasýl onlarý öksüz býrakýrým?
Kahkalarýn bile yeri yurdu var
Mimiklerimde,
Acýlarýn ikramý,
Göz çukurlarýmýn içerisinde yakýcý tuz tadý
Bir de,
Gidiþinden kalma
Ýyileþmeyen bu kalp hastalýðý...
Sardunyalarýmýn yapraklarý sarý artýk,
Mevsim hep hazan bu camdan
Beraber yaþlanacaktýk hani?
Benden çok mu sevdi seni yaradan?
Söyle adam,
Neden artýk toprak mekanýn?
Beyaz saçlarýn,
Ýki büklüm vücudun adý yaþlýlýkken,
Adý konmuyor ayrýlýðýn...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.