OTUZ ÜÇ GÜN

(Mektep-i kalbin tatil oluþu…)
Sen gittin her þey ayný sanýrdým.
Farkýndaysan, gittiðin gün sarýlmadým.
Kendimi tutmak için kalbimi kapadým.
(Ve otuz üç günlük bir hasretin þiiri…)

-Otuz Üç Gün-

Sen gidince ahmaklýktýr seni unutmak
Gittiðin gün kendine deðil suretime bir bak
Gidiyor elim, sana sarýlmak için sadece üç basamak
Kalktý otobüs fayda etmez içime düþsede buz gibi bir ak

Bakar oldum gözüm yolda
Göz kapaklarým düþer oldu, aðlamakta
Çektikçe her tanen mezar oldu
Baktýkça sen gelin bu tesbihte

Bu gönül haykýrýyorsevdiðine, hasretine
Sensiz geçen bir gün bin ömre bedel bu güne
Hergün yeni bir mýsra yeni bir þiir mi diye
Takatim kalmadý keyfim yok gelmezsin niye

Sensiz geçirdiðim geceler sessizlik kusar
En aþk karþýsýnda tüm insanlar susar
Lutfetti, ecel gibi sevdiðm kalbimde hasar
Manidar sevdam volkandýr cehennem bile susar
Asma dalýyým, hasretin beni yerden göðe asar

Yokluðun güneþin olmadýðý bir dünya düþün
Mahrumum senden her yer karanlýk zindandý o gün
çalmayýn güzel þarkýlar yastayým bu gün
Nerde görsem iki sevgili içime çöker bir hüzün
Gel artýk gel senin geldiðin gündür bana düðün

Takvimlerden eylül yirmi üç
Veryansýn eder bu yürek þehrin adý otuzüç
Hasretine alýþamadým sensizlik güç
Karardý bahtým gibi elimdeki otuzüç

Yazgýmýzda varsa kýrýlmaz kalem
Yarimi beklemek hicran ve elem
Yolumuz çizilmiþ zade etme bir kelam
rabbim versin sabr-ý selam

Dert keder kalkýyor tozlu rafýmdan
Çiçeðim geliyor anamur yolundan.
-ÞAÝR MEÞRU-

Sosyal Medyada Paylaşın: