Zeyd
( Þehitlerim, Can Þehidlerim: 25 )
(Mute Þehidi)
Zeyd Bin Hârise (RA)
Tam künyesi: Zeyd bin Hârise bin Sürahbil,
Bin Ka’b bin Abdiluzza bin Imriü’l-Kays bin
Âmir bin Abdivüdd bin Avf bin Kinâne bin
Bekr bin Uzne bin Zeyd el-Lât bin Rufayde bin
Sevr bin Kelb bin Vebre bin Taglip bin Hulvân bin
Luhaf bin Kuzâa denilmektedir O’na.
Hz. Zeyd’in babasýnýn adý Hârise’dir,
Güzeli doðuran kadýna Su’da denir,
Baba; Ma’n oðullarý sülalesindendir,
Küçük yaþlarýnda esir düþmüþtü Zeyd’im.
Babasý Zeyd’i kurtarmak için yollarda,
O’nu hep aramýþ köle pazarlarýnda,
Zeyd ise satýlmýþ Ukaz Panayýrý’nda,
Baba ve anne hasretiyle yanmýþ Zeyd’im.
Panayýrda Zeyd’i, Hâkim bin Hizam almýþ,
O da halasý Hatice’ye köle vermiþ,
Hatice’de Hz. Muhammed ile evlenmiþ,
Hatice’den Resûle hediyedir Zeyd’im.
Râsûlullah, severek Zeyd’i azad etti,
Ma’n oðullarýndan birisi gördü Zeyd’i,
Þehre dönünce babasýna haber verdi,
Hârise ile Mekke’de buluþtu Zeyd’im.
Hârise, sevinç içinde gelmiþ Mekke’ye,
Misafir olmuþ Hz. Muhammed’in evine,
Resûl der: “Zeyd, nasýl ve nereyi isterse,”
Muhammed’de olmayý tercih eden Zeyd’im.
Râsûlullah, risalet görevini almýþ,
Zeyd ki; birinci iman edenlerdenmiþ,
Bazý rivayetlerde de ikinci denmiþ,
Resûlün özel sevgisine mazhar Zeyd’im.
Zeyd’in deðeri resûl yanýnda yücedir,
Kimse Resûlü O’nun kadar sevmemiþtir,
Resûl O’nu, hala kýzýyla evlendirir,
El-Emin Muhammed’in oðulluðu Zeyd’im.
Zeyd ile Zeyneb evliliði yürümemiþ,
Resûl, Ümmü Gülsüm bin Ukbe’yle evermiþ,
Böylece O’na Zeyd bin Hârise denilmiþ,
“El-Hubb” diye bilinmektedir güzel Zeyd’im.
Pek çok harpte Zeyd, kuvvet komutaný oldu,
Resûl, O’nu harpte komutan yapýyordu,
Hicri sekizde Mûte’de komutan oydu,
Ýslâm ordusu komutaný olan Zeyd’im.
Resûl demiþ; “ Lideriniz Zeyd bin Hârise,
Þehid düþerse itaat edin Ca’fer’e,
O da þehid olursa verin Abdullah’a
Üç þehidin ilki olan Zeyd bin Hârise’m.
Sahabe arasýnda “El-Hubb” denilirdi,
Resûlün çok sevdiði manaya gelirdi,
Zeyd sahabenin ileri gelenlerdendi,
Râsûlullah’ýn “Zeyd’ül-Hibb” dediði Zeyd’im.
Zeyd, Þam’da Rum askerleri içine dalmýþ,
Kýlýcýyla pek çok düþman canýný almýþ,
Zeyd de þehitlik makamýna varmýþ,
Selamlar olsun sana ey Zeyd bin Hârise’m.
Kýsa boylu, esmer tenli, basýk burunlu,
Zeyd ki; inanmanýn ve sevginin doruðu,
O þahadet aþkýyla bulmuþ mutluluðu,
Selamlar olsun sana ey Zeyd bin Hârise’m.
Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.