Muaz

( Þehitlerim, Can Þehidlerim: 23)
(Hendek Savaþý’nda þehid düþtü)

Sa’d bin Muâz (RA)

O, Mus’ab’ý Medine’den kovmak istemiþ,
Medine’de Es’ad evinde misafirmiþ,
Es’ad ise, Muâz’ýn akrabasý imiþ,
Akrabalýk baðýna önem verendi Sa’d’ým.

Sa’d dostu, Üseyd bin Hudayr’a görev verir,
Mus’ab’ý Medine’den atmak istemiþtir,
Üseyd ki, Müslüman olup geri gelmiþtir,
Ýman nurdur nas’ý çabuk yakar yiðidim.

Sa’d, kendisi gider teyze oðlu evine,
Kýzgýnlýðýný belirtir Mus’ab’a evde,
Dinlemiþ Sa’d, Mus’ab izin istediðinde,
Kur’an’ý dinledikçe yumuþamýþ Sa’d’ým.

Mus’ab bin Umeyr davetiyle iman etti,
O, koþarak Akabe bey’atý’na gitti,
Ýman etmesi Medine’yi büyüledi,
Kalbini Ýslâm aþkýyla dolduran Sa’d’ým.

Sa’d, “Yemin olsun, böyle güzel söz duymadým,
Bilmediðim de çok þeyler varmýþ anladým,
Ýnanýn bu söz karþýsýnda duygulandým,”
Diyerek iman aþkýný yakmakta Sa’d’ým.

“Sevinç Yýllarý” denir Akabe bey’atý’na,
Sa’d, iman etmiþti, aile efradýyla,
Özel bir yer edinmiþtir Resûl yanýnda,
Ýmanda, sarsýlmaz bir kaledir yiðidim.

Ýri cüsseli, yakýþýklý, uzun boyluydu,
Otuz bir yaþýnda iken Müslüman olmuþtu,
Otuz yedi yaþýnda þahadetle buluþtu,
Aydýnlýk yüzü olan yiðit Sa’d bin Muâz’ým.

Hz. Râsûlullah Medine’ye hicret etmiþ,
Sa’d, mal varlýðýný dini uðruna vermiþ,
“Benim olan her þeyim Ýslâmýndýr” demiþ,
Beni Abd-i Eþhel’den olandý yiðidim.

Râsûlullah, Bedir öncesi fikir ister,
Muhacir ve Ensâr fikirlerini söyler,
Sa’d: “Bize ölüm emret, gideceðiz” der,
Râsûlullah’ý memnun eden yiðidim.

Bedir Savaþý’nda Müslümanlar coþmuþtu,
Böylece de galibiyet nasip olmuþtu,
Bedir Günü’nde Ýslâm güneþi pir doðdu,
Orada bir cengaverdi Sa’d bin Muâz’ým.

Uhud’ta, Râsûlullah’ý savunandý O,
Yere çakmýþçasýna sabit durandý O,
Adýna yakýþýr büyük kahramandý O,
Yiðitliðin, cesaretin sembolü Sa’d’ým.

Hendek Savaþý hazýrlýðý zuhur etmiþ,
Yahudiler, Kureyþ’i bu savaþa itmiþ,
Râsûlullah, ashaptan fikirler edinmiþ,
Allah adýna savaþ isteyendi Sa’d’ým.

Sa’d, kýlýç kuþanýp Medine’ye seslendi,
“Bekle, hepimiz yaþayacaðýz þiddeti,
Ne güzeldir ölüm, gelince ecel vakti,”
Saldýrý anýnda okla vurulan Sa’d’ým.

Hendek’te Ýbni Araka’nýn oku gelmiþ,
Sa’d’ýn kolundaki atar damarý delmiþ,
O, Rafide’nin gözetimine verilmiþ,
Acýlar içinde kalan Sa’d bin Muâz’ým.

Dostlarý O’nu mescide taþýmýþlardý,
Aldýðý yara ashabý telaþlandýrdý,
Mü’minlerle, müþriklerin harbi baþladý,
Yürekten Allah’a dua edendi Sa’d’ým.

Beni Kurayza, Sa’d’ýn eski dostlarýydý,
Müþrik ordusu mecbur savaþý býraktý,
Ýslâm ordusu da Kurayza’yý kuþattý,
Yataðýnda sevinmiþti Sa’d bin Muâz’ým.

Beni Kurayza’yla bir anlaþma yapýldý,
Resûl Muâz’ý getirtip fikrini aldý,
Muâz, kesin ve ka’ti çözümden yanaydý,
O kabileyi çok iyi tanýyandý Sa’d’ým.

Bu kabile, cahiliyede de azgýnmýþ,
Sa’d: “Savaþçýlarý öldürülsün ama,
Kadýn ve çocuklara dokunmayýn” demiþ,
Yarasý kangrene dönüþürken yiðidim.

Beni Kurayza Yahudileri sapkýndýr,
Onlara yapýlan kitaplarýnda vardýr,
Hükümleriyle, kendileri yargýlanýr,
Bozguncularý çok iyi tanýyan Sa’d’ým.

Yarasý her gün aðýrlaþmýþ, iyi olmaz,
Râsûlullah, Sa’d’ýn çadýrýndan ayrýlmaz,
Ecel gelmiþ Sa’d, artýk dünyada durmaz,
Þahadet þerbetini içen yiðit Sa’d’ým.

Resûl; “Melekler Hanzala’ya önce vardý,
Yine bizden önce de Sa’d’ýn yanýndaydý,
Bizden önce de dünyadan ayrýlacaktý,”
Râsûlullah, duasýna mazhar yiðidim.

Resûl; “Ey Ebâ Amr (Amr’ýn babasý)” dedi,
Allah Sa’d’a verecek vaat ettiðini,
Sa’d’ýn oðlu Amr’da, Uhud’un þehidiydi,
Allah’a verdiði sözde duran yiðidim.

Resûl: “ Sa’d’ýn cenazesi pek kalabalýk,
Meleklerin çokluðundan yer bulamadýk,
Bir melek kanadýnda dolaþtýrýldýk,” der,
Yetmiþ bin meleðin ziyaret ettiði Sa’d’ým.

Denilmekte ki; “Misk kokar O’nun mezarý,”
Defnedilirken yaþarmýþ Resûl gözleri,
Hasretle, hürmetle uðurlar sevdikleri,
Selamlar olsun sana yiðit Sa’d bin Muâz’ým.

Muâz: “Allah’ým! Bizi zaferden emin kýl,
Bu günü de þahadete götürücü yol kýl,”
Diye dua ederken, bakýp sormalý akýl,
Ýslâm için, din için ne verdik yiðidim?

Sa’d, kiþiliði insana ilham vermeli,
O, nereden nereye gelmiþ düþünmeli,
O’nun gibi hak çizgisinden yürümeli,
Allah her þeye kâdir bilirsin yiðidim.

Dünyayla ukbâ arasýnda kýyas yapýn,
Allah için Mü’min’e açýk olsun kapýn,
Sen hazýrlýklý ol, de ki; “Ölüm çok yakýn,”
Ukba makamý imanla olur yiðidim.

O günler ile bu günü kýyaslamak hata,
Bugün varlýk sürdürmek kolaydýr insana,
Hani: “Ölmem” diyenler, geriye baksana,
Tarih insana dersler verirmiþ yiðidim.

Kabile, kabile birleþip büyüdüler,
Bir bir doðup, bir bir hayattan göç ettiler,
Anýlmazlar, adýný, sanýný silmiþler,
Yarýn sende tarih olacaksýn yiðidim.

Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: