Cafer
( Þehitlerim, Can Þehidlerim: 26 )
(Mute Þehidi)
Ca’fer bin Ebû Talib (RA)
Râsûlullah’a gelerek Müslüman olmuþ,
Karýsý Esma binti Umeys’de var olmuþ,
Onlarýn iman etmesi çabuk duyulmuþ,
Þeklen Peygamber’e benzeyendir Ca’fer’im.
Kureyþ’in baskýsý onlarý da incitir,
Habeþistan’a hicret artýk mecburidir,
Ca’fer ve karýsý ilk hicret edendir,
“Miskinlerin Babasý” künyeli Ca’fer’im.
Ca’fer Habeþistan’da Resûl sözcüsüdür,
Bu yiðit Ca’fer, Habeþistan’da dik yürür,
Necaþi’yi Ýslâm ateþi böyle bürür,
Keskin bir dile sahip olandý Ca’fer’im.
Ca’fer’in anlatýmý Necaþi’yi sarmýþ,
Kureyþlilere deðil Ca’fer’e inanmýþ,
Ca’fer eþiyle orada iki yýl kalmýþ,
“Zü’l-Cenâhayn” diye lakabý olan Ca’fer’im.
Ýki yýl boyunca Habeþistan’da yaþar,
Oðul Abdullah ve de Avf orada doðar,
Orayý Müslümanlar “Hayýrlý Yurt” sayar,
Ýlk iman edenlerden olandýr Ca’fer’im.
Hayber Fethi’nden sonra hicretten dönerler,
Allah Resûlü ve mü’minler sevinirler,
“Hayber’e mi, Ca’fer’e mi sevineyim” der,
Râsûlullah sevgisine mazhar Ca’fer’im.
Bedir ve Uhud’a katýlamamýþtý O,
Savaþta olmadýðýndan aðlayan O,
Kalbine þahadet arzusu dolduran O,
“Cennet kuþu” lakaplý olandýr Ca’fer’im.
Mûte Savaþý için hazýrlýklar baþlar,
Ca’fer Hz. Râsûlullah övgüsüne mazhar,
Ordu gitmeden belirlenmiþ komutanlar,
Zeyd’ten sonra komutan olacak Ca’fer’im.
Mûte’de þehid düþmüþtü Zeyd bin Hârise,
Ca’fer yetiþip sancaðý aldý eline,
Ca’fer der: “Yakýn olmak ne güzel cennete,”
Ordunun ikinci komutaný Ca’fer’im.
Düþman sarýverdi O’nun dört bir yanýný,
Ca’fer ki; kuþatmayý yarýp çýkamadý,
Yiðit kaybetti sancak tutan sað elini,
“Ebü’l-Mesâkin” unvaný olan Ca’fer’im.
O, sancak sol elinde iken aldý darbe,
Elsiz kollarla sancaðý çekti döþüne,
Abdullah bin Revâha yetiþti yardýma,
Cennete kanatlanýp uçandýr Ca’fer’im.
Allah Resûlü Ca’fer’in halini gördü,
Ca’fer’i, yanýnda bulunanlara övdü,
Þairler Ca’fer’e mersiye söylüyordu,
“Zü’l-Cenâhayn” diye lakabý olan Ca’fer’im.
Miskinler için en hayýrlý insandý Ca’fer,
Cennette arkadaþtý Ca’fer’e melekler,
Vücudunda doksan kýlýç izi görürler,
“Cennet Kuþu” lakabý olandýr Ca’fer’im.
Râsûlullah der: “Ca’fer’i cennette gördüm,
Kýrmýzý iki kanat verilmiþti bu gün,”
Ca’fer için ölüm deðil de, olmuþ düðün,
Selamlar olsun sana ey þanlý Ca’fer’im.
Zü’l-Cenâhayn: Ýki kanatlý.
Ebü’l-Mesâkin: Miskinlerin babasý.
Þair: Abdullah Yaþar Erdoðan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.