Alýþkanlýðýmsýn benim beceriksiz þaþkýn halim ne gidebildim senden ne de vazgeçebildim
çoçukluðumsun benim en masum halim en savunmasýz yaným hayal kurmayý özlem duymayý sende öðrendim
hasret þarkýlarýný sende dinledim yalnýz kaldýðým gecelerde sana sýðýndým hayalinle avundum yüreðine vuruldum limaným bildim seni demir attým gönül rýhtýmýna
içimde büyüyen bu çoçuk güvende buldu kendini Oysa ki bu yüreðim senden baþkasýna köreltti kendini ne duyar oldu geleni ne de görür oldu gideni saðýrlaþtý bir anda seni sevdi seveli
seni sevdiðimi diyemedim gün gün bitip yok olurken haykýrmak istedim ölürcesine ömrümce hep seni istedim seni sevdiðimi belki gururumdan belki de kahrolasý inadýmdan diyemedim
diyemedim iþte lâl oldu dilim konuþmaz oldu sustu tutmaz oldu elim felç oldu tutuldu vuruldu yüreðim ansýzýn durdu
tut elimden gel bitiyorum sensiz yavaþ yavaþ ölüyor bu beden kimsesiz kahroluyor sensiz diyemedim seni sevdiðimi söyleyemedim diyemedim kahretsin söyleyemedim
söyleyemedim iþte
.....
MELTEM KINIC
Þiirime sesiyle hayat veren deðerli dost Ömer Faruk Gözoðlu’na en kalbi teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
meltem kınıc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.