KURUFASÜLYE
Hiç olmadýk bir þeyi yapmak gibi,
kendi kalene gol atmak gibi,
onca yolu yürüyüp, eve bir durak kala
dolmuþa binmek gibi...
böyle bir sevdaydý bizdeki
hayata her gün yeniden baþlamak gibi!
bir keresinde paramýz yeni gelmiþti,
zaten ayda bir gün zenginlik hakkýmýzdý
biz kararlaþtýrmadýk,
karar onlarýndý...
kaliteli bir yemek yiyelim diye
gitmiþtik sosyetik bir cafeye
eðilmiþtin, bana da eðil deðilmiþtin
kulaðýma söylemiþtin,
kurufasülye iste diye...
sormuþtum ne diye?
eðlenelim demiþtin,
kavga edeceksin kurufasülye yok diye.
sonra bizi kovacaklardý,
dönecektik rezil kepazeye…
dediðini yapmýþtým, kurufasülye istemiþtim
birazda abartýp bulgur pilavýyla demiþtim.
garson tabi efendim deyince
nasýlda þaþýrmýþtýn,
orada öyle kalakalmýþtýn.
ve orada iyi yemek diye
bulgur pilavýyla kurufasülye ye
ayda bir olan iyi yemek hakkýmýzý
etmiþtin hediye...
sonra eve gelmiþtik, uyumuþtuk
uyandýðýmýzda artýk fakirdik.
sen paraný vermiþtin kurufasülye ye
benimki duruyordu
onu da almýþtýn
bir buseye.
markete gitmiþtin, alýþveriþ yapmýþtýn
yani o parayý da harcamýþtýn.
öyle yemeði vakti geldiðinde
sormuþtum ne var diye?
tahmin et demiþtin, ben artýk anlamýþtým
ay sonuna kadar,
taliptik gene kurufasülye ye...
Mehmet Yücedað
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.