Elma Kokusu

Gözler alacasýnda zamanýn
Ne aðlar ne gülümser
Bir kemençe sesi
Ney olur sýzý akar gökten
Baðlamanýn telleri kopar
Elma kokusu kalýr avuçlarda

Rengini yitirmiþ mevsimler
Bakýlan siyah mý
Görünen bu karanlýk
düþtüðün zamanýn uzaklýðýndan mý

ardýnda gelenler var
sesini sesine katanlar var
sen koþarsýn dolu dizgin
çocukluktan kalma bir oyunun aktörü olur
kovalayan ne varsa kovmak istersin
sonra gün batar
batar ciðerine yalnýzlýk

yazýp yazýp parmaklarýnýn arasýnda bükülen kaðýtlar gibi
bükülüyor belin
kaðýtlarýn kýrýþýklýðý yüzüne vurmuþ
bak kýrýþýyor yazdýkça tenin

cefalarý koynuna iliþtir
göðsünde uçmaya hazýr kuþlar yurtsuz
yurdunda yurtsuz isimler,þiirler,þarkýlar
yurdunda yurtsuz tekil birliktelikler
anýlar ayaðýna takýlmýþ sendeliyor aðýrlýðýndan
bak o gidiyor
gidiyor koynunu da alarak
gözlerinde ki feri alarak
mevsimlerin rengini çalarak
gidiyor

ne istanbuldur burasý
tarih kokmaz sokaklarý
kýz kulesi yoktur
adýna yazýlmýþ þiirleri yoktur
aþk kokmaz sokaklarý
ne izmirdir burasý
denizi de yoktur
kordonda el ele gezen sevgilileri de yoktur
geniþ düþüncelerle bakmaz insanlarý
ne ankaradýr burasý
karanfilde dostlarla karþýlaþýp bir bira içmezsin
ayazýna inat denizsizde sevmezsin burayý
vefalý da deðildir insanlarý
burasý büyük deðildir
oysa yürekleri büyük insanlarý vardýr
öyle ki bu küçük þehre sýðmaz yürekleri

hadi gel susalým seninle
biz konuþtukça þehre dolan hüzünler aðýt yakmasýn halimize
sen o küçük þehirde
ben bu küçük þehirde
sessizce aðlayalým yalýn halimize

ya gözler
ya bu bakýþlar
göðsümüze vuran sýzýlar
susar mý çýðlýklarý
bak elma kokusu var yine
bak kendin gittin de
hayalin de gidiyor sendeleyerek yine
koynunu aldýn ya
bak bu sefer yüreðimde ki seni de alýp gidiyorsun iþte
renklerimi,düþlerimi,umutlarýmý da alýp
gidiyorsun iþte …
bak zaman siyah
mevsim karanlýk
bak göðsümde ölü kuþlar var uçmayý öðrenemeden daha
bak
ya da bakma
boþ ver sen bu yürekte gidensin hep


Nigar Baran
18 kasým-2012
Sosyal Medyada Paylaşın: